Η αμάντα αποδυναμωμένο τζιν

Posted on 1 Σεπτέμβριος by planodion. Τρί­μη­νη Δι­ε­θνὴς Ἐ­πι­σκό­πη­ση. Ἱ­στο­ρι­κο-λο­γο­τε­χνι­κά, θε­ω­ρη­τι­κὰ καὶ μορ­φι­κὰ La microforma letteraria in lingua tedesca tra il e i primi anni del Τὰ χα­ρα­κτη­ρι­στι­κὰ τοῦ ἀ­με­ρι­κα­νι­κοῦ Flash Fiction καὶ τῆς ἱ­σπα­νό­γρα­πτης mini­ficción, γί­νον­ται πα­ρά­με­τροι γιὰ μιὰ συ­ζή­τη­ση πε­ρὶ τοῦ «νέ­ου εἴ­δους», μιὰ συ­ζή­τη­ση ποὺ πα­ρέ­χει σὲ μιὰ ὅ­λο καὶ πιὸ δι­α­βαθ­μι­σμέ­νη καὶ ἐ­πι­με­ρι­σμέ­νη κρι­τι­κὴ μιὰ «χρή­σι­μη» ὀ­πτι­κὴ τῆς μι­κρο­α­φή­γη­σης, τώ­ρα πλέ­ον ποὺ ἔ­γι­νε ἀν­τι­λη­πτὴ ἡ δι­ά­δο­σή της σὲ ἕ­να ὅ­λο καὶ πιὸ εὐ­ρὺ κοι­νό.

Ἡ ἔν­το­νη κρι­τι­κὴ συ­ζή­τη­ση ἔ­χει ἀ­πο­κρυ­σταλ­λώ­σει, ἐ­πί­σης, ὁ­ρι­σμέ­νες πο­λι­τι­σμι­κὰ κα­θο­ρι­σμέ­νες ὁ­ρο­λο­γι­κὲς δι­α­φο­ρές.

Ἡ μι­κρο­ϊ­στο­ρί­α εἶ­ναι μιὰ «σύν­το­μη φόρ­μα» ἤ, ὅ­πως προ­τι­μᾶ­ται στὴ γερ­μα­νι­κὴ γλώσ­σα, μιὰ Kleine Form, μιὰ «μι­κρὴ φόρ­μα». Ὡς Kurzprosa ὁ­ρί­ζον­ται ὅ­λα τὰ κεί­με­να, μυ­θι­στο­ρη­μα­τι­κὰ ἢ μή, ποὺ πα­ρου­σιά­ζουν χα­ρα­κτη­ρι­στι­κὰ σύν­θε­σης καὶ συν­το­μί­ας Spinnen, 3.

Μὲ βά­ση τὸν ὁ­ρι­σμὸ τοῦ Kurzgeschichte, ποὺ βα­σί­ζε­ται στὸ Short Story καὶ ἀ­να­γνω­ρί­ζον­τας μιὰ σχέ­ση κα­τα­γω­γῆς με­τα­ξὺ τοῦ Kurzgeschichte καὶ τῆς πο­λὺ σύν­το­μης ἱ­στο­ρί­ας, ἐ­πι­νο­ή­θη­κε ὁ ὅ­ρος Kurzestgeschichte very short story.

Ὁ γερ­μα­νι­κὸς ὁ­ρι­σμὸς τοῦ Kurzestgeschichte δὲν ἐ­φαρ­μό­ζε­ται μό­νο στὰ μυ­θο­πλα­στι­κὰ κεί­με­να, ἀλ­λὰ καὶ σὲ κεί­με­να ποὺ δὲν ἔ­χουν ἰ­δι­αί­τε­ρα ἀ­φη­γη­μα­τι­κὸ χα­ρα­κτή­ρα. Δὲν ἀν­τι­στοι­χεῖ, ἑ­πο­μέ­νως, στὴ mini­ficción, οὔ­τε στὸ Flash Fiction, ἀλ­λὰ πε­ρισ­σό­τε­ρο σὲ μιὰ «λο­γο­τε­χνι­κὴ μι­κρο­φόρ­μα» ἡ ὁ­ποί­α, ὡ­στό­σο, εἶ­ναι δύ­σκο­λο ὁ­ρι­στεῖ ὡς «εἶ­δος».

Αργότερα, ο Ντέβιν Γουέστον εμφανίζεται στο σπίτι του Φράνκλιν και λέει στον Φράνκλιν να σκοτώσει τον Μιχαήλ σε αντίποινα για την εμπλοκή του στο θάνατο του Μόλιτην απροθυμία του να μείνει κοντά ενώ έκλεισε η αμάντα αποδυναμωμένο τζιν μαγνητοσκόπηση του Meltdown και την παρέμβασή του όταν προσπάθησε να σκοτώσει την οικογένεια του Μιχαήλ. Ο Γουέστον δίνει στη συνέχεια στον Φράνκλιν τρεις επιλογές. Η επιλογή του Γ οδηγεί σε αυτήν την αποστολή και ο Φράνκλιν καλεί γρήγορα τον Λέστερο οποίος του λέει να συζητήσει τα πράγματα στη θέση του. Αφού επέλεξε την επιλογή Γ, ο Φράνκλιν συναντά τον Λέστερ στο σπίτι του όπου του λέει πώς ο Χάινς θέλει να σκοτωθεί ο Τρέβορ και ο Γουέστον θέλει να σκοτωθεί ο Μάικλ. Στην αρχή, φαίνεται ότι δεν έχουν καμία ελπίδα να σκεφτούν έναν τρόπο όπου θα επιβιώσουν τόσο ο Trevor όσο και ο Michael.

Στὶς ἀρ­χὲς τοῦ 20οῦ αἰ­ώ­να, ἡ ἐν λό­γῳ φόρ­μα χα­ρα­κτη­ρί­ζε­ται πε­ρισ­σό­τε­ρο χρή­σι­μη γιὰ τὴν ἔκ­φρα­ση μιᾶς ἰ­δε­ο­λο­γι­κῆς η αμάντα αποδυναμωμένο τζιν ἢ μιᾶς ρη­τῆς πο­λι­τι­κῆς δι­α­μαρ­τυ­ρί­ας. Σύμ­φω­να μὲ τὸν Lauro Zavala, ἕ­ναν ἀ­πὸ τοὺς θε­ω­ρη­τι­κούς, ποὺ ἔ­χει συμ­βάλ­λει πε­ρισ­σό­τε­ρο στὴν κα­τη­γο­ρι­ο­ποί­η­ση τῆς ἱσπανό­γρα­πτης μι­κρο­α­φή­φη­σης, ἡ μι­κρο­α­φή­γη­ση μπο­ρεῖ η αμάντα αποδυναμωμένο τζιν ὁ­ρι­στεῖ ὡς «εἶ­δος τῆς σύγ­χρο­νης ἐ­πο­χῆς», ἐ­πὶ τῇ βά­σει μιᾶς σει­ρᾶς πα­ρα­γόν­των: εἶ­ναι σει­ρια­κή, ἀ­πο­σπα­σμα­τι­κή, με­τα­μυ­θο­πλα­στι­κή, δι­α­κει­με­νι­κή, ἐλ­λει­πτι­κή, πα­ρά­δο­ξη καὶ πο­λύ­πλευ­ρη.

Οἱ θε­ω­ρή­σεις τοῦ Ζα­βά­λα γιὰ τὴν κα­τη­γο­ρι­ο­ποί­η­ση τοῦ «μι­κρο­μυ­θο­πλα­στι­κοῦ εἴ­δους» εἶ­ναι πο­λὺ ἐν­δι­α­φέ­ρου­σες, ἰ­δί­ως ὅ­σον ἀ­φο­ρᾶ τὸν με­τα­κει­με­νι­κὸ χα­ρα­κτή­ρα τῆς λο­γο­τε­χνί­ας τῆς πο­λὺ σύν­το­μης φόρ­μα, ὅ­που ἀ­κό­μη καὶ αὐ­τὸ τὸ χα­ρα­κτη­ρι­στι­κὸ πρέ­πει νὰ θε­ω­ρη­θεῖ μὴ τα­ξι­νο­μι­κό.

Ὄν­τας, ὡ­στό­σο, ὁ ἴ­διος ὁ ὁ­ρι­σμὸς καὶ ἡ ἰ­δέ­α τοῦ λο­γο­τε­χνι­κοῦ εἴ­δους ἀ­πὸ μό­να τους πο­λι­τι­σμι­κὰ κα­θο­ρι­σμέ­να, εἶ­ναι προ­φα­νὲς ὅ­τι ἡ ἔ­ρευ­να τοῦ Ζα­βά­λα δὲν εἶ­ναι ἄ­με­σα σχε­τι­ζό­με­νη καὶ ἐ­φαρ­μό­σι­μη στὶς πο­λὺ σύν­το­μες ἱ­στο­ρί­ες τῆς γερ­μα­νι­κῆς γλώσ­σας, ἐν πρώ­τοις ἐ­ξαι­τί­ας τῆς δι­α­φο­ρε­τι­κῆς ἱ­στο­ρι­κο­λο­γο­τε­χνι­κῆς ἀ­νά­πτυ­ξης —πε­ρισ­σό­τε­ρο ἀ­πὸ με­τα­κει­με­νι­κή, ἡ πο­λὺ σύν­το­μη γερ­μα­νι­κὴ ἱ­στο­ρί­α εἶ­ναι με­τα­λο­γο­τε­χνι­κή, καὶ σὲ κά­θε πε­ρί­πτω­ση δὲν ἔρ­χε­ται ὕ­στε­ρα ἀ­πὸ τὸ με­τα­νε­ο­τε­ρι­σμὸ— καί, κα­τὰ δεύ­τε­ρον, λό­γω τῆς τά­σης τῆς γερ­μα­νι­κῆς γλώσ­σας νὰ μὴν κα­τα­στή­σει τὴν πο­λυ­πλευ­ρι­κό­τη­τα ὡς ἕ­να ἐ­πα­να­λαμ­βα­νό­με­νο χα­ρα­κτη­ρι­στι­κὸ τῆς λο­γο­τε­χνι­κῆς μι­κρῆς φόρ­μας.

Σὲ μιὰ ἀρ­κε­τὰ ἐ­πι­φα­νεια­κὴ ἀ­νά­λυ­ση, ση­μει­ώ­νε­ται ὅ­τι στὴ γερ­μα­νι­κὴ λο­γο­τε­χνί­α οἱ Kleine Formen ἀν­τι­προ­σω­πεύ­ουν τὴ ρα­χο­κο­κα­λιὰ τοῦ ἀ­φη­γη­μα­τι­κοῦ πει­ρα­μα­τι­σμοῦ καὶ τῆς γρα­φῆς δι­α­μαρ­τυ­ρί­ας καὶ πο­λι­τι­κῆς δέ­σμευ­σης, μὲ ἐ­κλε­πτυ­σμέ­νο καί, ἀ­ναμ­φι­σβή­τη­τα, ἀ­πο­τε­λε­σμα­τι­κὸ τρό­πο.

Φαί­νε­ται, λοι­πόν, ὅ­τι ἡ πο­λὺ σύν­το­μη ἱ­στο­ρί­α το­πο­θε­τεῖ­ται σὲ μιὰ γραμ­μὴ μὲ ἀ­βέ­βαι­ο πε­ρί­γραμ­μα με­τα­ξὺ τοῦ short story καὶ τοῦ ἀ­νεκ­δό­του. Τὸ ὁ Κὰρλ Ρί­χα ὁ­ρί­ζει ὅ­τι στὴν πο­λὺ σύν­το­μη ἱ­στο­ρί­α ὅ­λα τὰ γε­γο­νό­τα καὶ ἡ ἀ­φή­γη­ση ὁ­δη­γοῦν στὸ γλωσ­σι­κὸ παι­χνί­δι Riha,στὸ Marx: Ἡ ἀν­θο­λο­γί­α ἔ­χει καὶ δεύ­τε­ρο μέ­ρος, τὸτὸ ὁ­ποῖ­ο ἐκ­δό­θη­κε ἀ­πὸ τὸν ἐκ­δο­τι­κὸ οἶ­κο Κλέτ, μὲ πρό­θε­ση πε­ρισ­σό­τε­ρο δι­δα­κτι­κή.

Συ­ζη­τών­τας τὶς ἐ­πι­λο­γές του καὶ τὴ σύν­θε­ση τοῦ βι­βλί­ου, ση­μει­ώ­νει πὼς ἡ ὑ­πο­κει­με­νι­κό­τη­τα τῆς προ­ο­πτι­κῆς γί­νε­ται ὅ­λο καὶ πιὸ συ­χνή.

Affidea: Ολοκληρωμένο Πακέτο Εξετάσεων για Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα

Ἡ ἀν­τί­θε­ση με­τα­ξὺ ἀν­τι­κει­με­νι­κό­τη­τας η αμάντα αποδυναμωμένο τζιν πο­λι­τι­κῆς δρά­σης ὁ­ρί­ζει, ἐκ νέ­ου ex negativo, τὴ δι­ά­στα­ση τῆς πο­λι­τι­κῆς-λο­γο­τε­χνι­κῆς δρά­σης. Ὡ­στό­σο, ἀν­τι­στρέ­φον­τας αὐ­τὸν τὸν θε­τι­κὸ χα­ρα­κτη­ρι­σμό, ἀ­να­πό­φευ­κτα θὰ βρε­θοῦ­με ἀν­τι­μέ­τω­ποι μὲ ὁ­ρι­σμέ­νους πα­ρά­γον­τες, οἱ ὁ­ποῖ­οι μπο­ροῦν νὰ ἀ­πο­τε­λέ­σουν τὴ ρα­χο­κο­κα­λιὰ τοῦ ὁ­ρι­σμοῦ τῆς «γερ­μα­νι­κῆς μι­κρο­μυ­θο­πλα­σί­ας». Ἐ­πί­σης, ἡ ἀ­κραί­α συν­το­μί­α μπο­ρεῖ νὰ ἔ­χει καὶ μιὰ δι­α­φο­ρε­τι­κὴ θε­ώ­ρη­ση, δε­δο­μέ­νου ὅ­τι ὁ­δη­γεῖ σὲ με­γα­λύ­τε­ρη ὑ­πο­κει­με­νι­κό­τη­τα τὴ στιγ­μὴ ποὺ πα­ρά­γει ἐ­σω­τε­ρι­κὴ ση­μα­σι­ο­ποί­η­ση, ἀ­να­δει­κνύ­ον­τας ἢ ἀ­πο­συν­δέ­ον­τας γλωσ­σι­κές, ἐν­νοι­ο­λο­γι­κὲς ἢ ἀ­κό­μη καὶ λο­γο­τε­χνι­κὲς συμ­βά­σεις.

Αὐ­τὰ τὰ χα­ρα­κτη­ρι­στι­κὰ θὰ βο­η­θοῦ­σαν στὸ νὰ ὁ­ρι­ο­θε­τη­θεῖ πιὸ συγ­κε­κρι­μέ­να ἕ­να μι­κρο­μυ­θο­πλα­στι­κὸ «εἶ­δος» στὴ γερ­μα­νι­κὴ γλώσ­σα, ὅ­που, ὡ­στό­σο, φαί­νε­ται ἀ­κό­μη πε­ρί­πλο­κο νὰ γί­νει λό­γος γιὰ «εἶ­δος» μὲ τὴν τα­ξι­νο­μι­κὴ ἔν­νοι­α. Στὸν ἰ­τα­λι­κὸ λο­γο­τε­χνι­κὸ πο­λι­τι­σμὸ ἡ ἔν­νοι­α τοῦ «εἴ­δους», στὰ χρό­νια στὰ ὁ­ποῖ­α δι­α­μορ­φω­νό­νταν οἱ με­γά­λες θε­ω­ρί­ες, δὲν εἶ­χε ἀ­κό­μη σχη­μα­το­ποι­η­θεῖ, πα­ρὰ τὸ γε­γο­νὸς ὅ­τι ὑ­πῆρ­χαν με­ρι­κὲς ἀ­ξι­ό­λο­γες κρι­τι­κὲς συμ­βο­λές.

Βρί­σκου­με τὸν ὅρο γιὰ νὰ ὁ­ρί­σου­με ἀρ­χέ­τυ­πα ὅ­πως τὸ ἔ­πος ἢ τὸ δρά­μα, ἀλ­λὰ καὶ τὸ «εἶ­δος» μυ­θι­στό­ρη­μα, τρα­γω­δί­α, ἀ­κό­μη καὶ τὸ ἀ­στυ­νο­μι­κὸ μυ­θι­στό­ρη­μα, τὸ ρο­μαν­τι­κὸ μυ­θι­στό­ρη­μα καὶ τὴν ἐ­πι­στη­μο­νι­κὴ φαν­τα­σί­α.

Ἔ­τσι, ὡς «εἶ­δος» θὰ ὁ­ρι­ζό­ταν, τό­σο ὁ τρό­πος ἀ­φή­γη­σης ὅ­σο καὶ τὸ θέ­μα καὶ τὸ ὕ­φος. Ὁ τρό­πος γρα­φῆς ἀ­να­φέ­ρε­ται σὲ στα­θε­ρὲς ἀ­φη­γη­μα­τι­κή, δρα­μα­τι­κὴ κ. Οἱ «ὁ­ρι­σμοὶ τοῦ συ­νό­λου» συλ­λέ­γουν ἐ­κεί­νους τοὺς ὁ­ρι­σμοὺς ποὺ δὲν πρέ­πει νὰ συγ­χέ­ον­ται μὲ τὸ Gattung, ἀλ­λὰ ποὺ πα­ρα­μέ­νουν χρή­σι­μοι γιὰ νὰ ὁ­ρι­στοῦν τὰ εὐ­ρέ­α εἴ­δη, π.

Hempfer, 27 καὶ ἀλ­λοῦ. Τὸ μυ­θι­στό­ρη­μα δὲν μπο­ρεῖ νὰ ὑ­πο­τάσ­σε­ται σὲ ἕ­ναν συγ­κε­κρι­μέ­νο τρό­πο ἀ­φή­γη­σης, ἐ­πει­δὴ ὑ­πάρ­χουν μυ­θι­στο­ρή­μα­τα ὁ­μο­δι­η­γη­τι­κὰ καὶ μυ­θι­στο­ρή­μα­τα ποὺ ἐ­πι­λέ­γουν νὰ εἶ­ναι ἑ­τε­ρο­δι­η­γη­τι­κά.

Όταν κλείνει ένα βιβλίο, ανοίγει ένας κύκλος επικοινωνίας. Ζήστε την εμπειρία.

Ἔ­τσι, ἂν ὁ τύ­πος μπο­ρεῖ νὰ θε­ω­ρη­θεῖ ὡς «ὑ­πο-τρό­πος», τὸ εἶ­δος δὲν μπο­ρεῖ νὰ ἀ­να­χθεῖ σὲ κα­νέ­ναν ὑ­πὸ-τύ­πο. Ὁ Ζε­νὲτ κά­νει ἀ­να­φο­ρὰ στὰ ἀρ­χι­γέ­νη, τὰ ὁ­ποῖ­α δὲν πρέ­πει νὰ συγ­χέ­ου­με σὲ κα­μί­α πε­ρί­πτω­ση μὲ τὸν τρό­πο, καὶ αὐ­τὰ εἶ­ναι ἡ λυ­ρι­κὴ ποί­η­ση, τὸ ἔ­πος καὶ ἡ δρα­μα­τι­κὴ ποί­η­ση.

Τό­σο ἡ θε­ω­ρί­α τοῦ Χέμ­πφερ ὅ­σο καὶ ἐ­κεί­νη τοῦ Ζε­νὲτ ἔ­χουν γνω­ρί­σει ἐ­φαρ­μο­γὲς καὶ η αμάντα αποδυναμωμένο τζιν δι­α­φο­ρε­τι­κῆς ἔν­τα­σης, ἂν καὶ ἡ θε­ω­ρί­α τοῦ Ζε­νὲτ χρη­σι­μο­ποι­εῖ­ται πε­ρισ­σό­τε­ρο στὴ σύγ­χρο­νη ἀ­φη­γη­μα­το­λο­γί­α καὶ στὴ γερ­μα­νι­κὴ γλώσ­σα.

Οὔ­τε ὁ Χέμ­πφερ, ὡ­στό­σο, δι­α­τη­ρεῖ πάν­τα ξε­χω­ρι­στὲς ἰ­δι­ό­τη­τες ὅ­σον ἀ­φο­ρᾶ τὸ θέ­μα καὶ τὴ μορ­φή.

Σὲ αὐ­τὲς τὶς δύ­ο «ἀρ­χι­θε­ω­ρί­ες» τὰ μι­κρο­α­φη­γή­μα­τα εἶ­ναι πο­λὺ δύ­σκο­λο νὰ τα­ξι­νο­μη­θοῦν.

Τὸ Kurzestgeschichte μπο­ρεῖ νὰ πα­ρου­σιά­σει ἄ­πει­ρους ἀ­φη­γη­μα­τι­κοὺς «τρό­πους», πού, συ­νή­θως ἔ­χουν πο­λὺ λί­γες δι­α­κει­με­νι­κὲς ἀλ­λη­λε­πι­δρά­σεις, ἀ­κό­μα κι ὅ­ταν καὶ πα­ρου­σιά­ζουν μιὰ πλού­σια με­τα­λο­γο­τε­χνι­κὴ καὶ με­τα­κρι­τι­κὴ ἀν­τι­στοι­χί­α, καὶ δὲν προ­σφέ­ρον­ται κὰν γιὰ δι­ά­κρι­ση με­τα­ξὺ μυ­θο­πλα­σί­ας καὶ μὴ μυ­θο­πλα­σί­ας. Οἱ λέ­ξεις μπο­ροῦν η αμάντα αποδυναμωμένο τζιν μπορείτε να χάσετε βάρος με το krav maga μπρο­στά σε ἕ­ναν θε­α­τή, νὰ λέ­γον­ται σὲ ἕ­ναν ἀ­κρο­α­τή, νὰ τρα­γου­δι­οῦν­ται, ἢ νὰ ἐκ­φω­νοῦν­ται, νὰ γρά­φον­ται γιὰ ἕ­ναν ἀ­να­γνώ­στη […].

Ὑ­πὸ αὐ­τὸ τὸ σκε­πτι­κό, τὸ μυ­θι­στό­ρη­μα υἱ­ο­θε­τεῖ μιὰ μορ­φὴ ἢ ἕ­να ὑ­πο­εῖ­δος τῆς μυ­θο­πλα­σί­ας φαν­τα­στι­κὴ λο­γο­τε­χνί­α. Εἶ­ναι προ­φα­νὲς ὅ­τι καὶ ὁ Φρά­ι δὲν κα­τα­νο­εῖ ὅ­λες τὶς δυ­να­τό­τη­τες τῆς ἀ­φή­γη­σης, ἀλ­λά, θε­ω­ρών­τας τὴ μυ­θο­πλα­σί­α ὡς εἶ­δος, δί­νει ὄ­νο­μα σὲ ἕ­ναν τύ­πο μὲ ἀ­φη­γη­μα­τι­κὸ πε­ρι­ε­χό­με­νο.

Οἱ μι­κρο­ϊ­στο­ρί­ες, ἑ­πο­μέ­νως, θὰ ὁ­ρι­στοῦν μό­νο ἐ­πὶ τῇ βά­σει τοῦ δί­πο­λου με­γά­λη ἢ μι­κρὴ ἔ­κτα­ση.

10 πράγματα που πρέπει να μάθει κάθε αρχάριος ντράμερ

Ὡ­στό­σο, ὁ ὁ­ρι­σμὸς τῆς «συν­το­μί­ας» στὴ μι­κρο­μυ­θο­πλα­σί­α εἶ­ναι πο­λὺ ἀμ­φι­λε­γό­με­νος. Ὑ­πάρ­χουν ἐ­κεῖ­νοι ποὺ θέ­τουν ὅ­ριο τὶς τρεῖς σε­λί­δες, η αμάντα αποδυναμωμένο τζιν τὶς λέ­ξεις, με­ρι­κοὶ τὶς λί­γες γραμ­μές. Φαί­νε­ται πο­λὺ πιὸ χρή­σι­μο νὰ ὁ­ρι­στεῖ ἡ ἀ­φη­γη­μα­τι­κὴ μι­κρο­α­φή­γη­ση σύμ­φω­να μὲ τὴν κοι­νω­νι­κο­πο­λι­τι­σμι­κὴ πραγ­μά­τω­σή της. Τὸ λο­γο­τε­χνι­κὸ κεί­με­νο, ἀ­κό­μη πε­ρισ­σό­τε­ρο ἀ­πὸ ἄλ­λα κεί­με­να, εἶ­ναι ση­μει­ο­λο­γι­κὰ πε­ρί­πλο­κο ἀ­πὸ μό­νο του, καὶ σὲ με­γα­λύ­τε­ρο βαθ­μὸ ἀ­παι­τεῖ μιὰ ἀ­νά­λυ­ση ποὺ νὰ δι­α­βά­ζει καὶ τὴν ἱ­στο­ρι­κή του ὕ­παρ­ξη.

Ἐ­πι­πλέ­ον, μὲ τὴν ἔν­νοι­α αὐ­τή, τὸ κά­θε κεί­με­νο θὰ μπο­ροῦ­σε νὰ κα­τη­γο­ρι­ο­ποι­η­θεῖ σύμ­φω­να μὲ δύ­ο εἴ­δη: ἐ­κεῖ­νο ποὺ ἔ­χει στὸ μυα­λό του ὁ συγ­γρα­φέ­ας καὶ ἐ­κεῖ­νο ποὺ ἀν­τι­λαμ­βά­νε­ται ὁ ἀ­να­γνώ­στης. Μπο­ροῦν νὰ κα­θο­ρι­στοῦν κα­νό­νες σύμ­βα­σης γιὰ κά­θε λο­γο­τε­χνι­κὸ κεί­με­νο: ἰ­δρυ­τι­κὲς συμ­βά­σεις, κα­νο­νι­στι­κὲς συμ­βά­σεις καὶ πα­ρα­δο­σια­κὲς συμ­βά­σεις.

Ὑ­πὸ αὐ­τὴ τὴν ὀ­πτι­κή, ἡ μι­κρο­ϊ­στο­ρί­α κα­θο­ρί­ζε­ται ἀ­πὸ τὴν ἰ­δέα πε­ρὶ συν­το­μί­ας ποὺ ἔ­χει τὸ ἀ­να­γνω­στι­κὸ κοι­νό, καὶ ὡς ἐκ τού­του, γιὰ πα­ρά­δειγ­μα, ἀ­πὸ τὶς συμ­βά­σεις ποὺ ὑ­πα­γο­ρεύ­ει ἡ πα­ρά­δο­ση καὶ ἀ­κό­μα πε­ρισ­σό­τε­ρο ἀ­πὸ τὴν ἀν­τί­λη­ψη πε­ρὶ τῆς ἔ­κτα­σης ἑ­νὸς κει­μέ­νου. Ἔ­τσι, τὸ «εἶ­δος» τῆς μι­κρο­ϊ­στο­ρί­ας ὁ­ρί­ζε­ται ἀ­πὸ τὴ συν­το­μί­α, ἀλ­λὰ ἡ συν­το­μί­α ὁ­ρί­ζε­ται ἀ­πὸ τὴν ἀν­τί­λη­ψη τοῦ ἀ­να­γνώ­στη.

Ἡ κα­τα­κλεί­δα τοῦ κει­μέ­νου πρέ­πει νὰ φτά­σει πρὶν ὁ ἀ­να­γνώ­στης «βο­λευ­τεῖ» στὴν ἀ­φή­γη­ση.

1. Iσαποστακισμός: μια πολιτική κενολογία | LiFO
2. Συμβουλές ντραμς που πρέπει να μάθει ένας αρχάριος ντράμερ - Τροπος Ζωης -
3. Βιογραφία Pitch Perfect Η ταινία ξεκινά με τους τελικούς του ICCAοι Aubrey και Chloe είναι οι νεότεροι που πρόκειται να είναι οι ηγέτες των Bellasπρος μεγάλη απογοήτευση της αρχηγού τους Αλίκη αφού η Αλίκη και οι υπόλοιποι Μπέλας είναι ηλικιωμένοι.