Θα βοηθήσω τα πούρα σας να χάσουν βάρος

Return to Content "Αν σου άρεσε το σχολείο, θα λατρέψεις τη δουλειά" του Ίρ. Πρώτη έκδοση τον Ιούλιο του από τον βρετανικό εκδοτικό οίκο Jonathan Cape Ltd. Για να μου δώσει να καταλάβω. Χρησιμοποιεί το παιδί σαν όπλο εναντίον μου. Είναι παράξενο πώς αλλάζουν τα χρόνια τους ανθρώπους.

Έτσι όπως κοίταζα την Τρις καθισμένη απέναντί μου στο τραπέζι —με το γνωστό απελπισμένο βλέμμα της, τις σπασμωδικές κινήσεις της, τον τρόπο που κρατάει πλεγμένα τα χέρια της, λες και πρόκειται για τρόπαια σε έκθεση— μου φαινόταν απίστευτο πόσο λίγα πράγματα ένιωθα για κείνη.

Αυτή ήταν η γυναίκα με την οποία πλάγιαζα κάθε βράδυ, εκτός από μερικά ατυχήματα συνήθως με ευτυχή κατάληξη όπως συμβαίνει συνήθωςεπί δεκάξι γαμημένα χρόνια. Είναι τρελό, αλλά υποθέτω ότι ήθελα να νιώσω κάτι, οτιδήποτε, μόνο και μόνο για να πείσω τον εαυτό μου ότι όλα αυτά τα χρόνια δεν ήταν ένα γαμημένο χάσιμο χρόνου.

Εξίσου ανησύχησα όταν είδα την αδιαφορία μου να καθρεφτίζεται στο κενό της βλέμμα. Είχε κόψει τα μαλλιά της κοντά και τα είχε βάψει στο φυσικό καστανό της χρώμα, μόνο που η απόχρωση ήταν λιγάκι πιο έντονη και πιο σκούρα και απλώς τραβούσε την προσοχή μου στο γεγονός ότι σιγά σιγά η ομορφιά της ξεθώριαζε.

Ήταν το είδος του κουρέματος με το οποίο η γκόμενα δηλώνει στον κόσμο: «Έχω πάψει να κυνηγάω το φάντασμα της νεότητάς μου και έχω μεταμορφωθεί επισήμως στη μητέρα μου».

Δεν ξέρω αν αυτό συμβαίνει επειδή μπορεί να διακρίνει την περιφρόνηση στο βλέμμα μου, αλλά με κοιτάζει λες και εγώ είμαι αυτός που έχει πάρει την κάτω βόλτα. Ποιος; Εγώ! Σκέφτομαι ότι θα πρέπει να υπάρχει κάποιο χρονικό σημείο που σταματήσαμε να είμαστε ανθρώπινοι, αληθινοί ο ένας απέναντι στον άλλον. Τώρα απλώς εκτελούμε τις κινήσεις της γνωστής παντομίμας, κάτι που, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, ούτε εκείνη δείχνει να απολαμβάνει.

Ο συνθέτης - Ειδήσεις - νέα - Το Βήμα Online

Δεν είναι και πολύ ευχάριστο να προβάλλεις τη λιγότερο κολακευτική εκδοχή του εαυτού σου. Όποτε βρισκόμασταν, που ευτυχώς δεν γινόταν συχνά, απλώς υπενθυμίζαμε στον εαυτό μας τι καθάρματα είχαμε καταντήσει ο ένας για τον άλλον. Όταν κοιταζόμασταν, το μόνο που βλέπαμε ήταν αποτυχία και ταπείνωση, τίποτε άλλο. Δεν βλέπω την ώρα να γυρίσω σπίτι, και σίγουρα το σπίτι μου δεν Θα βοηθήσω τα πούρα σας να χάσουν βάρος πια εδώ.

Να πάτε να γαμηθείτε κι εσείς και η Αγγλία σας. Οι γονείς μου υπήρξαν εκπρόσωποι της τελευταίας γενιάς που τα μέλη της κράτησαν τα ρουθούνια τους καθαρά από σκόνες, συντάχθηκαν πειθήνια κάτω από τη σημαία για να πολεμήσουν σε έναν ηλίθιο πόλεμο, και άκουγαν σαν πιστά σκυλιά τη Βασίλισσα να λέει τις παπαριές της κάθε Χριστούγεννα.

Βεβαίως, όπως ακριβώς οι πρόγονοί τους, γνώρισαν κι αυτοί το βασιλικό παλούκωμα. Από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο περιμένουν να τους δοθούν κατοικίες που αξίζουν σε ήρωες. Πού είναι λοιπόν; Δεν βλέπω τίποτε τέτοιο σε αυτό το πανουκλιασμένο ακίνητο. Ναι, θα μπορούσα να βοηθήσω λιγάκι τη γριά μου στη διακόσμηση την επόμενη φορά που θα έρθω να μείνω αρκετές μέρες.

Να ρίξω κάνα βάψιμο. Να στρώσω καμιά ταπετσαρία. Να κάνω τα πράγματα λίγο πιο χαρούμενα. Κοιτάζω την Τρις.

Ορισμένα πράγματα χρειάζονται κάτι περισσότερο από μια επιφανειακή ανακαίνιση Θα βοηθήσω τα πούρα σας να χάσουν βάρος να γίνουν ανεκτά. Η μαμά, ο Θεός να την έχει καλά, έχει πάρει την Έμιλι στην κουζίνα.

Τώρα λοιπόν η μητέρα Τερέζα χαμηλώνει τον τόνο της φωνής της και λέει: «Έχω φτάσει στα όριά μου, Μάικλ. Δεν κάνει τίποτε. Δεν διαβάζει για το σχολείο, δεν κάνει καμιά δουλειά στο σπίτι για να με βοηθήσει… το σχολείο της δίνει στα νεύρα για τα καλά…».

Με κοιτάζει και κουνάει το κεφάλι της.

Πρόκειται για μια καινούργια λέξη που έχει μάθει: κοινοτοπίες. Πολύ μουράτη λέξη για μια Χάρτνγουικ. Αυτοί οι άνθρωποι δεν πρέπει να μορφώνονται, η παιδεία απλώς τροφοδοτεί τη δυσαρέσκειά τους.

Μενού πλοήγησης

Θα ήταν όλοι πολύ πιο ευτυχισμένοι ασφαλτοστρώνοντας δρόμους. Δεν είναι εύκολο, όταν προσπαθώ να τα φέρω βόλτα με ένα μπαρ εκατοντάδες μίλια μακριά…» Βλέπω μια μοχθηρή λάμψη στα μάτια της και συνειδητοποιώ ότι μόλις έχω κάνει το πρώτο μου μεγάλο λάθος.

Το αγόρι μας πρέπει να βρει κάλυψη στα σχοινιά, να διατηρήσει την ψυχραιμία του και να συνεχίσει να αποφεύγει τα χτυπήματα.

Share Εγινε το θέμα της εβδομάδας, όταν κάλεσε τα τηλεοπτικά συνεργεία για να πει ότι δεν υπάρχουν προδότες Ελληνες! Αντέδρασε στη γενική παράνοια της εποχής που χώρισε τους Ελληνες σε περισσότερο και λιγότερο πατριώτες! Δεν είναι η πρώτη φορά που παρεμβαίνει! Ο βίος του είναι γεμάτος συγκρούσεις. Είναι απρόβλεπτος, γιατί είναι αληθινός και δεν σκέφτεται τις συνέπειες.

Τα χαλασμένα ελατήρια από την παλιά καρέκλα που κάθομαι μπήγονται στην πλάτη μου. Πρέπει να πάρω καινούργιο σαλόνι στη γριά. Όχι ότι το χρησιμοποιεί ποτέ. Αυτή ήταν η πολυθρόνα του γέρου μου. Παρόλο που ζούσε σε τέτοιο στάβλο, ποιο νομίζετε ότι ήταν το αγαπημένο του τραγούδι; Το «Good Life» του Τόνι Μπένετ. Το έκανε τρελό κέφι. Νιώθω τα ελατήρια στην πλάτη μου και η φοράδα συνεχίζει να με τσιγκλάει.

Θα κόψεις το κάπνισμα αλλά θα άρχισες το πούρο

Ίσως θέλει να ανάψει τσιγάρο. Είναι η αδυναμία της, κι εγώ δεν τρέφω ιδιαίτερη εκτίμηση για όσους δεν καταφέρνουν να ξεπεράσουν τις εξαρτήσεις τους. Όμως ξέρει ότι δεν την παίρνει να ανάψει τσιγάρο στο σπίτι της γριάς μου.

Η Τερέζα Χάρντγουικ κάνει κύκλους, προσπαθώντας να δώσει στον αντίπαλό της το καίριο χτύπημα, αλλά ο Μάικλ Μπέικερ εξακολουθεί να αποφεύγει με σβελτάδα τις επιθέσεις της. Ξεφυσάω κάνοντας έναν ήχο κλανιάς με τα χείλη μου. Θυμάμαι ότι ήταν ένα από τα πράγματα που την εξόργιζαν και σταματάω. Όλοι μας έχουμε τέτοια. Ποια ήταν τα δικά της κόλπα που τσάι από γαρύφαλλο για απώλεια βάρους εμένα; Πάρα πολλά για να τα αναφέρω.

Τουλάχιστον έτσι μπορώ να βγάζω κάποια χρήματα για να σας στέλνω», λέω και σκέφτομαι ότι ίσως αυτό το τελευταίο να ακούστηκε υπερβολικά αλαζονικό. Φαρμακερό χτύπημα από τον Μπέικερ! Η Χάρντγουικ το ένιωσε για τα καλά. Βεβαίως μου την πέφτει σαν ορδή χούλιγκαν της Μίλγουολ που έχουν τους αριθμούς με το μέρος τους. Προσπαθεί να ρίξει άλλο ένα δεξί, αλλά ο Μπέικερ την έχει κάνει κιόλας.

Ξέρεις πού καταλήγει αυτό», λέω, «θα αρχίσουμε και οι δύο τις φωνές. Εξάλλου είμαι στο σπίτι της μάνας μου και πρέπει να δείξω λίγο σεβασμό».

Ακολουθεί μια παρατεταμένη σιωπή, κι εκείνη απλώς με κοιτάζει, με ζυγίζει.

Εργαστήρια Δημιουργικής Γραφής των Εκδόσεων Πατάκη

Δεν έχει κανένα νόημα να γυρίζεις το ρολόι πίσω στο χθες. Μερικοί άνθρωποι δεν έχουν τα απαραίτητα προσόντα για να προχωρήσουν στη ζωή τους. Ελλείμματα του χαρακτήρα, θα μπορούσε να πει κανείς. Σηκώνομαι και ανακλαδίζομαι, μόλις που καταφέρνω να πνίξω ένα χασμουρητό. Πάντα της την έσπαγε να χασμουριέμαι όταν άρχιζε το κήρυγμα.

Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στην Αθήνα, marketing στο Παρίσι και στις Βρυξέλλες και διάφορα άλλα σε αρκετά σεμινάρια. Αν και ανέκαθεν ανέντακτος αριστερός, υπηρέτησε την πατρίδα ως Έφεδρος Ανθυπολοχαγός και, μάλιστα τώρα, είναι

Τώρα πια είναι υποχρεωμένη να το συνηθίσει. Κοιτάζω την παλιά φωτογραφία του πατέρα μου πάνω στο τζάκι. Είναι τρελό, αλλά Θα βοηθήσω τα πούρα σας να χάσουν βάρος μέρες μας αυτό το μουστάκι θα τον έκανε να μοιάζει με γκάνγκστερ. Η Τρις πιάνει το υπονοούμενο και καθώς σηκώνεται διακρίνω μια καινούργια ζάρα κάτω από το σαγόνι της.

Πάντα της άρεσαν τα σνακ, από Θα βοηθήσω τα πούρα σας να χάσουν βάρος εποχή κιόλας που φλερτάραμε.

Αν και οι Χάρντγουικ ήταν πολύ καθωσπρέπει φαμίλια. Εμένα μου λες! Είχαν μεγαλώσει με τζανκ φουντ. Η μαμά της νόμιζε ότι η υψηλή μαγειρική ήταν να βάζεις τις ψαροκροκέτες από τη κατάψυξη στη ψησταριά αντί για το τηγάνι.

Οπότε η Τρις δεν τα είχε πάει και τόσο άσχημα, αν σκεφτεί κανείς από τι σπίτι βγήκε. Ο γέρος μου τους είχε πάρει είδηση από την πρώτη στιγμή. Πολύ λωποδύτες αυτοί οι τύποι, μου είπε όταν τους πρωτοέφερα σπίτι.

Περιεχόμενα

Δεν μου αρέσει η ιδέα ότι θα κλωθογυρνάνε μες στα πόδια μας. Αν κάνεις κέφι μπλόφες και μαντεψιές όπως γίνεται στο Mastermind, τότε εντάξει. Σηκώνεται και πάει να φέρει την Εμ. Ο νικητής και αδιαμφισβήτητος πρωταθλητής είναι… ο Μίκιιιι Μπέικερ! Όπως είπε κάποτε ο γερο-Ουίνστον, «Αν και είμαι προετοιμασμένος για μαρτύριο, προτιμώ να το αναβάλλω». Όλα τελείωσαν! ΣΙΝΘ Τι κωλόκαιρος! Όλο το χρόνο παράδεισος, σου λένε. Τσέλσι vs Μαν Γιουνάιτεντ.

Έκανα μισή μέρα να πετύχω το σήμα της Τσέλσι. Το γεγονός ότι η Μαργαρίτα, η καθαρίστριά μας, φτάνει με μια ώρα καθυστέρηση, δεν βοηθάει τη διάθεσή μου.

Χτυπάω το ρολόι μου και της λέω: «Σε βλέπω να κρυφογελάς ή είναι ιδέα μου;». Αρχίζει να φλυαρεί: λέει κάτι για τον άντρα της και το γιο της, ένα γαμημένο τρακάρισμα και την τρελή θύελλα.

Τη συναισθάνομαι, τη βγάζω έξω και της δείχνω τον βρεγμένο πίνακα ανακοινώσεων. Εντάξει, δεν είναι μόνο δικό μου, είναι και του συνεταίρου μου του Ρότζι, για να είμαστε ακριβείς.

• Δεν είμαι σίγουρος ότι θυμάμαι πολλά ή τουλάχιστον τα περισσότερα, ούτε ότι τα θυμάμαι με ακρίβεια.
• Βάζει απώλεια βάρους
• Μετά, το γάμα ξαναπήρε τη θέση του γου, το σίγμα του σου, το έψιλον τη θέση του ε και αργότερα, όχι πολύ αργότερα, ενηλικιωθήκαμε.
• Волосатая грудь начиналась сразу под тройным подбородком и выпячивалась ничуть не меньше, чем живот необъятного размера, на котором едва сходился пояс купального халата с фирменным знаком отеля.
• Николь удивил уверенный посвист Орла.
• HOTEL/EΝΟΙΚΟΙ ΓΡΑΦΗΣ «Είμαστε όλοι μετανάστες» – Γιάννης Τσίρμπας – Σχόλη
• [Ничего, мой друг, но как получилось, что ты .
• Συνταγές σέικ αδυνατίσματος

Είναι ένα λιτό μαγαζί με κακή φήμη, σαν αυτά που βρίσκεις παντού στην Αγγλία: έχει δυο μικρά μπαρ, ένα ανοιχτό για το κοινό και ένα με κλειστή σάλα, που το καθένα τους διαθέτει μεγάλη τηλεόραση και τζουκ-μποξ το κλειστό και στόχο για βελάκια το ανοιχτό.

Πίσω από το μπαρ στέκουν οι εξόριστοι καουμπόηδες που κληρονομήσαμε από τον πρώην ιδιοκτήτη του μπαρ, έναν συνταξιούχο κτηματία, όταν το αγοράσαμε πριν από πέντε χρόνια. Μια μικρή φωλίτσα της ανομίας. Όμως, για να λέμε την αλήθεια, η ζωή εδώ δεν είναι κι άσχημη. Απόψε οι πρώτοι πελάτες μου Θα βοηθήσω τα πούρα σας να χάσουν βάρος δυο Γιαπωνέζοι. Δεν βλέπεις και πολλούς Γιαπωνέζους στο Κοραλέχο, αν και λίγο παρακάτω υπάρχει ένα μικρό ωραίο «σπίτι» γεμάτο λατινοαμερικάνες καλλονές, που όπως λένε όλοι έχει καλή φήμη από παλιά.

Όμως είναι λιγάκι ακριβό, κι εγώ ποτέ δεν κατάλαβα γιατί να πληρώσεις για κάτι που μπορείς εύκολα να απολαμβάνεις τζάμπα αν δεν είσαι πολύ ψείρας. Ένας Γιαπωνέζος βάζει ένα τραγούδι του Τζον Λένον στο τζουκ-μποξ. Γνέφω προς το μέρος τους και έπειτα πλευρίζω τη Σίνθια, που πλένει ποτήρια. Της δίνω ένα απαλό μπατσάκι στον πισινό, ψιθυρίζοντας: «Sro kreep on praying rose mind graymes too-geh-eh-that…».

Μου αρέσουν τα παχάκια της Σινθ. Ανταποδίδει δίνοντάς μου μια μικρή τσιμπιά στον κώλο, και μου κλείνει το μάτι.

Post navigation

Δεν πρόλαβα να φύγω και… Εντάξει λοιπόν, σημερινός προορισμός, ο πλαδαρός πλανήτης. Πίστευα ότι απόψε θα είχε περισσότερο κόσμο, επειδή και οι δύο ομάδες έχουν πολλούς οπαδούς στη βρετανική παροικία, αλλά περιέργως δεν υπάρχουν πολλοί της Τσέλσι ή της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Το θέμα είναι πως απόψε είναι εδώ η Σίνθια και ότι κοιτάζω τα μεγάλα, βαριά κωλομέρια της και τα μεγάλα πλαδαρά βυζιά της και σκέφτομαι: «Να μια γυναίκα που η σωματική κατασκευή της αδυνατεί πλέον να στεγάσει τη σεξουαλικότητά της».

Τα βυζιά και ο κώλος της είναι τεράστια. Όμως δεν έχει ακόμη διπλοσάγονο και η επιδερμίδα του προσώπου της είναι ακόμα σφιχτή. Κάθε μπίρα που πίνει, κάθε κομμάτι πίτσα που περιδρομιάζει, καταλήγει με τη μία στην κοιλιά, στα βυζιά και στον κώλο της. Προσπαθείς να με μεθύσεις;» λέει χαχανίζοντας.

Έχει πλάκα η Σινθ, κι αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό που εκτιμάς στις γκόμενες. Βέβαια, υπάρχουν μερικές που είναι μες στη χαρά μέχρι να πάρουν από σένα αυτό που θέλουν, δηλαδή τη δέσμευση, κι έπειτα γίνονται πικρόχολες φοράδες. Αρχίζουν να σε βλέπουν σαν ψυχολογικό σάκο του μποξ, που μπορεί να δέχεται τα χτυπήματα, επειδή δεν μπορούν να στραφούν ενάντια στη ζωή που τις έχει απογοητεύσει. Και εσύ παίρνεις σβάρνα τα μπαρ μιλώντας επί παντός επιστητού.

Γουόλτον, Γκίλφορντ, Ρόμφορντ, Στρίθαμ, τα έχω γυρίσει όλα. Έχεις νευρική ανορεξία», της λέω, «αυτό είναι το πρόβλημά σου. Έχω διαβάσει για εσάς που τρώτε κι έπειτα παίρνετε καθαρτικό». Με έχω πιάσει να πηγαίνω στο μπαρ και να παραγγέλνω ένα ουίσκι που δεν θέλω καν, μόνο και μόνο για να τη δω να το σερβίρει. Όλα αυτά τα σούπερ μόντελ μπορεί να φαίνονται όμορφα όταν είναι ντυμένα, αλλά ας παραδεχθούμε την αλήθεια: Σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελες να πηδήξεις καμιά τους.

Θα ένιωθες σαν Ινδός φακίρης που ξαπλώνει πάνω σε καρφιά.